چین

کمتر کشوری در جهان وجود دارد که فرهنگ آن به اندازه چین متمایز باشد. چین کشوری با تضادها، کلان شهرهای پر رونقی مانند پکن، شانگهای و هنگ کنگ و همچنین کوه ها، دره ها، رودخانه ها و دشت های زیبا در بخش های غربی و جنوبی کشور را ارائه می دهد. چین کشوری پر از فرهنگ های خرد، زبان ها، غذاها و قومیت ها است. تغییرات سریع افراد کنجکاو را از سرتاسر جهان به خود جذب کرده است. چین کشوری است با لایه‌هایی که همه چیز پر از معنا و تاریخ است.

تاریخ چین

چین کشوری جادویی با فرهنگ، سنت ها و تمدن باستانی خاص است. تمدن چینی با قدمتی تقریباً 5000 ساله، یکی از کلسیناسیون های باستانی جهان است. اولین سوابق مکتوب آن به هزاره های چهارم قبل از میلاد باز می گردد. تمدن این کشور از حوزه رودخانه هوانگ هو و یانگ تسه سرچشمه گرفته است. و آنجا بود که سکونتگاه‌های کشاورزان باستانی به اولین شهرهای چین و اتحادیه‌های ملی تبدیل شدند.

تاریخ این کشور را می توان به سه دوره تقسیم کرد:

1. پیش از امپراتوری (سلسله های شیا، شانگ، ژو تا 221 قبل از میلاد)؛
2. امپراتوری چین (سلسله Qin 221 قبل از میلاد - سلسله Qing 1911)؛
3. چین جدید (1911 - زمان مدرن).

تاریخ پیش از امپراتوری این کشور با قدرت سیاسی ناپایدار مشخص می شد که عمدتاً در دست رهبران مذهبی متمرکز بود. فرمانداران کل امپراتوری ها و استان های کوچک در واقع از قدرت حاکمان مستقل بودند. قدرتمندترین سلسله از میان سه سلسله آن دوره، سلسله شانگ بود، اما نتوانست از جنگ‌های داخلی که در نهایت دولت شانگ یین را به زوال رساند، اجتناب کند. تاریخ چینی سلسله‌های امپراتوری دوره‌ای عظیم از 221 قبل از میلاد تا 1911 پس از میلاد را در بر می‌گیرد. چین تحت هشت سلسله قدرتمند: چین هان، سوئی، تان، سونگ، یوان، مینگ و چینگ، به یکی از قوی ترین کشورهای جهان تبدیل شد و به رهبر قاره آسیا تبدیل شد.

توسعه چین به عنوان یک کشور یکپارچه واحد در زمان امپراتور «کین شی هوانگ دی» (221 قبل از میلاد) آغاز شد که هفت پادشاهی چین را متحد کرد و بسیاری از مناطق مجاور را فتح کرد. با این حال، کین شی هوانگ دی نه تنها به دلیل خدمات سیاسی خود برای چین، بلکه به خاطر ارتش معروف سفالی اش که تقریباً 2000 سال است از ورودی زیارتگاه او محافظت می کند، مشهور است. سلسله تانگ (618-907 پس از میلاد) که حکومت آنها اغلب به عنوان "عصر طلایی" چین نامیده می شود، علامت برجسته ای در تاریخ این کشور بر جای گذاشت.

در قرن سیزدهم، این کشور از حمله مغولان به رهبری چنگیز خان رنج برد. این دوره در تاریخ این کشور یکی از غم انگیزترین دوره هاست، زیرا مغول ها عملاً تمام قلمرو چین را اشغال کردند و سلسله مغولی خود یعنی یوان را در آنجا تأسیس کردند. در سال 1644 این کشور برای دومین بار مورد تهاجم قرار گرفت، زمانی که مانچوها سلسله مینگ را از بین بردند و به حاکمان چین تبدیل شدند. سلسله مانچویی کین آخرین سلسله امپراتوری چین بود.

در سال 1911 این کشور انقلاب شینهای را تجربه کرد که باعث سقوط امپراتوری و تشکیل جمهوری خلق شد. در سال 1949، پس از پیروزی حزب کمونیست بر گومیندانگ (کومینتانگ)، جمهوری خلق چین (PRC) به ریاست مائو تسه تونگ اعلام شد.

مکان های دیدنی در چین

از هنگ کنگ دیدن کنید

هنگ کنگ کلانشهری شلوغ است که ساختمان های مرتفع را با بازارهای خیابانی و معابد سنتی ترکیب می کند. شما جمعیت مهاجر زیاد، خرید خوب، زندگی شبانه فوق العاده، و غذاهای خوشمزه را تجربه خواهید کرد.

شانگهای را کاوش کنید

یکی از بزرگ‌ترین، شلوغ‌ترین و پربازدیدترین شهرهای این کشور، شانگهای مانند بازدید از آینده است - قطارهای سریع، چراغ‌ها در همه جا، سازماندهی کارآمد و فضایی جهانی. برای دریافت حس تاریخی این کشور، به شهر قدیمی بروید و باغ یو یوان را ببینید. برای برخی از بهترین خریدهای این کشور، به جاده نانجینگ بروید.

در پکن سرگردان باشید

از میدان تیان آنمن، شهر ممنوعه، مراکز خرید بی‌شمار، معبد بهشت، کاخ تابستانی و البته دیوار بزرگ دیدن کنید. هیچ چیز مانند پکن در جهان وجود ندارد، و اگرچه به طرز وحشتناکی آلوده و با کیفیت هوای وحشتناکی است، اما همچنان شهری است که باید از آن دیدن کنید تا چین مدرن و پویایی آن را درک کنید.

دیوار بزرگ چین

دیوار بزرگ که بیش از 21000 کیلومتر امتداد دارد، هم بخش های توریستی شلوغ و هم ویرانه های منزوی را ارائه می دهد (حتی می توانید در برخی مناطق در کنار آن کمپ بزنید). اگر بودجه کمی دارید، می توانید با اتوبوس عمومی به دیوار نزدیک پکن بروید. هزینه اتوبوس 12 یوان و ورودی دیوار 40 یوان (45 یوان در تابستان) است.

Xi’an را ببینید

شیان یکی از پایتخت‌های باستانی چین است و ارتش معروف سفالی (که بیش از 2000 سال قدمت دارد)، دیوار شهر و معماری محله‌های مسلمانان را در خود جای داده است. این سه چیز تقریباً دلیل آمدن همه به اینجا هستند، اما اگر به دنبال ماجراجویی هستید، یک پیاده روی باورنکردنی در کوه هوآ نیز وجود دارد.

چه زمانی به چین برویم

از آنجایی که چین کشور بزرگی است، آب و هوا و دما به شدت از منطقه ای به منطقه دیگر تغییر می کند. هوای نیمه گرمسیری هنگ کنگ با استپ های مغولستان داخلی یا رشته کوه های تبت و غرب چین بسیار متفاوت است.

تابستان ها در چین (ژوئن تا آگوست) زمان اوج بازدید است، هرچند که گرم ترین زمان نیز می باشد. دما تا 30 درجه افزایش می یابد (87-92 درجه فارنهایت) و می تواند کاملاً مرطوب شود. آلودگی و کیفیت هوا نیز می تواند نگرانی های مداوم در این مدت باشد. در این ماه ها انتظار قیمت های متورم و ازدحام بیشتر را داشته باشید.

سپتامبر تا اکتبر زمان بسیار خوبی برای بازدید از این کشور است، تا زمانی که بتوانید از تعطیلات هفته طلایی در اوایل اکتبر طفره بروید. هوا تا کمتر از 20 درجه سانتیگراد (68 فارنهایت) خنک می شود که برای پیاده روی و کاوش بسیار دلپذیرتر است.

سفر به این کشور در زمستان نادر است، مگر اینکه به هنگ کنگ بروید، جایی که هوا هنوز با دمای 20 درجه سانتیگراد (68 فارنهایت) دلپذیر است. مکان‌هایی مانند دیوار بزرگ گاهی اوقات به دلیل آب و هوا بسته می‌شوند و مناطقی مانند تبت می‌توانند در طول شب به ۱۳- درجه سانتی‌گراد (۹ فارنهایت) کاهش پیدا کنند. همانطور که گفته شد، چین جشنواره زمستانی سرگرم کننده ای به نام جشنواره یخ و برف هاربین دارد که در آن مجسمه های یخی عظیم و رکوردشکنی را خواهید دید.