گنبد خشتی، یادگار معماری تیموری در بافت تاریخی مشهد

یک پژوهشگر و باستان‌شناس خراسانی گفت: تعداد زیاد بناهای به جای مانده از دوران تیموری در خراسان به دلیل توجه خاص برخی از پادشاهان آن سلسله چون شاهرخ تیموری و شخصیت‌های مهم آن زمان مانند گوهرشاد، غیاث‌الدین پیراحمد خوافی، امیر علیشیر نوایی و معماران توانایی چون قوام‌الدین و غیاث‌الدین شیرازی است. رجبعلی لباف‌ خانیکی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: تقریبا در تمام مدت سلطنت شاهرخ تیموری خراسان از رونق و آبادانی نسبی برخوردار بوده و در برخی شهرهای خراسان مانند مشهد، خرگرد، تربت‌ جام و تایباد بناهای باشکوه و مجللی به همت آن بزرگان ساخته شده است. وی اضافه کرد: شهر مشهد گویا از این موهبات بیشتر برخوردار شده و دلایل عمده آن در درجه اول وجود حرم مطهر امام رضا(ع) و دیگر حضور و حمایت سادات مشهد به ویژه روسای آن‌ها یا نقیبان در جایگاه حاکمان واقعی مشهد بوده‌ است. لباف‌ خانیکی عنوان کرد: یکی از نقبای پرنفوذ و محترم سادات موسوی مشهد در آن دوران «امیر سلطان غیاث‌الدین» بود. او در سال ۸۳۲ هجری قمری در مشهد وفات یافت و در فاصله حدود ۵۰۰ متری شمال حرم مطهر به خاک سپرده و ظاهرا در همان زمان بنایی بر فراز گورش ساخته شد که بعدها به «گنبد خشتی» معروف شده است.

گنبد خشتی، یادگار معماری تیموری
گنبد خشتی، یادگار معماری تیموری

وی خاطرنشان کرد: گنبد خشتی که احتمالا نام خود را از ساختارآجری گنبد اولیه آن گرفته، بنایی با نمای چهار ضلعی در بیرون و چلیپایی(صلیبی شکل) در درون و گنبدی ۲ پوش به ارتفاع ۱۴/۹ متر بر فراز ساقه‌ای بلند و آجری است.

این پژوهشگر خراسانی ادامه داد: ظاهرا تغییر و تحولات فراوانی که در این بنا صورت گرفته چهره اولیه و واقعی آن را دگرگون کرده است. در این رابطه برنارد اوکین، ایران‌شناس ایرلندی، گفته: ظاهر اصلی بنا را به دشواری می‌توان تعیین کرد چون در این ساختمان مرمت‌های بی‌شماری در دوره‌های گوناگون صورت گرفته است.

مطلب جذاب دیگر  صدور ویزا و معطلی پشت مرزهای ایران

لباف‌ خانیکی افزود: تا دهه‌های اخیر بدنه بنا منظر منظم و مطلوبی نداشت و ساقه گنبد با کاشی‌های سفید، آبی، سیاه و کتیبه‌ای درشت خط بر حاشیه بالایی ساقه نقش بسته بود که از اصالت و زیبایی چندانی درخور بنا برخوردار نبود. اخیرا اما تزئینات کاشی جمع‌آوری شده و بدنه‌های خارجی بنا با آجر نماسازی شده است.

وی تصریح کرد: نمای بیرونی این بنا که در حال حاضر به «امام‌زاده محمد» معروف است، یک فضای مکعب شکل آجری با درگاهی‌ها و طاق‌نماهایی بر بدنه با گنبدی آجری به چشم می‌آید که بر فراز ساقه‌ای استوانه‌ای استقرار یافته و درگاهی‌هایی جهت روشن کردن فضای داخلی بنا بر ساقه استوانه‌ای تعبیه شده است. فضای چلیپایی داخلی دارای چهار ایوان بوده و با گوشوارهایی حد فاصل ایوان‌ها با ترکیب موزون قاب‌ها و مقرنس‌ها به زیبایی آراسته شده است.

گنبد خشتی
گنبد خشتی

این پژوهشگر و باستان‌شناس خراسانی اظهار کرد: مقرنس‌ها از گوشه‌ها آغاز شده و لچکی‌های طرفین طاق‌ها و تمام زیر گنبد را پر کرده‌اند و در مرکز پوشش گنبدی بنا به گونه‌ای جمع شده‌اند که تشکیل یک دایره مقعر یا شمسه داده‌اند. سطوح پر و خالی و سایه روشنی که بر اثر تابش نور از نورگیرهای ساقه گنبد ایجاد شده، منظره بدیع و زیبایی را موجب شده است.

لباف‌خانیکی گفت: در جریان مرمت‌های سال ۱۳۵۶ خورشیدی یک سردابه در زیر کف ظاهر شد که آن نیز نقشه صلیبی شکل داشته و در قسمت مرکزی آن ستون باریکی استوار شده است تا پایه طاق‌ها و طویزه‌های پوشش سردابه را نگاه دارد. تزئینات بنا علاوه بر مقرنس‌ها و ترنج‌های گچی طرح‌های اسلیمی‌ها و کتیبه‌هایی بر ازاره‌ها را نیز شامل می‌شود.

مطلب جذاب دیگر  انفجار آکواریوم در لابی هتل «رادیسون بلو»

وی یادآور شد: گنبد خشتی در تاریخ پنجم اردیبهشت سال ۱۳۵۶ به شماره ۶۱۶ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

منبع: ایسنا

به این مطلب امتیاز دهید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

عضویت در خبرنامه
اخبار و اطلاعیه‌های مهم، تورهای آفری هفتگی